عراق در آغاز جنگ با 12 لشکر به ایران حمله نمود و با تلفات وارده با آن باید از میزان نیروهای آن کاسته می شد اما در سال 65 صدام با بسیج عمومی در عراق و احظار همه کسانی که می توانستند سلاح حمل نمایند جیش الشعبی را به حداکثر نیرو و آموزش رساند
از طرف دیگر نیروهای احتیاط فراوانی در ارتش کلاسیک خویش تزریق و با آموزش های وسیع و کامل آنها را آماده استراتژی هجومی نمود الان گارد ریاست جمهوری به سپاه تبدیل شده با سه لشکر هجومی آزاد که به همراه سپاه هفتم و سوم ماموریت ویژه برای تصرف برخی نقاط دشتند یعنی ارتش عراق ظرف دو سال ساختار خور را به 58 لشکر و بعد به 63 که در آستانه حمله به کویت به 65 لشکر افزایش یافت که با آموزش های ویژه و سخت آماده اجرای ماموریت بودند
در طرف دیگر قضیه در اوایل سال 67  ایران به دلیل فرارسیدن فصل گرما و قرار گرفتن در ماه مبارک رمضان بسیجی کمی به جبهه اعزام و حضور داشت و از سوی دیگر به دلیل گستردگی مناطق تصرف شده در فاو،شلمچه،مجنون،میانی،ماووت ،حلبچه و ..... نیروی احتیاط در اختیار نداشت و مشغول پدافند بودند به طوری یک یگان در چند نقطه در حال پدافند بود