مخالفان تداوم جنگ چه کسانی بودند؟
انگیزه ها و دلایل معترضین به مدیریت جنگ چه بود؟
سرانجام معترضین به شیوه مدیریتی جنگ چه شد؟
جنگ عراق علیه ایران در 31 شهریور 1359 2با هجوم 12 لشکر عراق به مرزهای غربی ایران در شرایطی که نیروهای مسلح ایران آمادگی مقابله را نداشتند آغاز و ظرف دو ماه توانستند بیش از 15000 کیلومتر مربع از خاک ایران را اشغال نمایند . در طی مدیریت و فرماندهی ابوالحسن بنی صدر به دلیل فقدان برنامه و انسجام نیروها و عدم استفاده از پتانسیل نیروهای مردمی موفق به آزادسازی مناطق اشغالی نشد اما با کنار گذاشتن وی و فرار از کشور جنگ با مدیریت و فرماندهی مشترک ارتش و سپاه پاسداران و استفاده از از همه امکانات و تجهیزات طی هشت ماه موفق به آزاد سازی بیش از دو سوم مناطق اشغالی و رسیدن به مرزی بین المللی گردیدند که به خودباوری و غرور ملی منجر گردید.
بعد از فتح خرمشهر در سوم خرداد 1361 کارشناسان نظامی و سیاسی موفق شدند امام را قانع نمایند تا علی رغم نظر خویش برای تعقیب متجاوز وارد کشور عراق شده و با توجه به سیر پیروزی های چند ماه قبل همه به پیروزی سریع در اولین عملیات برون مرزی می اندیشیدند و چنان بر دیدگاه و نظر خویش استوار بوده و یقین داشته که امام را به صدور اطلاعیه به مردم بصره در استقبال از رزمندگان ایرانی و ساقط نمودن حزب بعث دعوت می کرد.
اما دشمن در زمینه جنگ با رفع تمام نقاط ضعف و مسلح نمودن زمین و برخورداری از انواع تسلیحات و تجهیزات پیشرفته مانع تحقق پیروزی های بعدی ایران شد و در یک روند سه ساله با بن بست جنگ روبرو و بعد از آن نیز پیروزی های به دست آمده در مصاف با ارتش عراق نتوانست حزب بعث و صدام حسین را وادار به پذیرش معاهده 1975 و خواسته های به حق ایران نماید.
از فردای فتح خرمشهر که عملیات رمضان طراحی و یک ماه بعد به اجرا در آمد ما شاهد اختلافات و عدم هماهنگی در تفکر ، طراحی و اجرای عملیات های نظامی بودیم که برای ایجاد وحت و هماهنگی بین ارتش و سپاه از طرف امام خمینی ره به عنوان فرمانده کل قوا به مدت هشت ماه آیت الله خامنه ای در سال 1362-1361 و آیت الله هاشمی رفسنجانی از آبان 1362 تا پایان جنگ جهت هماهنگ کننده و رفع و رجوع اختلافات آنها تعیین شدند اما این اختلافات ادامه یافت و بر خلاف اصول نظامی که وحدت فرماندهی از جمله اصول مهم آن می باشد تحقق نیافت. در این جا سعی داریم به طور خلاصه مواردی از این اختلافات را در بین نیروهای سپاه ، ارتش و سیاسیون اشاره نماییم شاید که با تجربه و عبرت گرفتن از این درس ها مانع تکرار آنها در آینده شویم .در یک تقسم بندی از معترضین به شیوه اداره جنگ می توان در سه بخش اشاره نمود:

مدیریت جنگ و اعتراضات بر آن


الف) سپاه و اعتراض تعدادی از فرماندهان قدیمی و صاحب نظر در لشکرهای 27 حضرت رسول ص و طرح نامه 100 صفحه ای برای تشریح وضعیت و ارائه راه حل ها و تنش های ایجاد شده در پادگان عشرت آباد و پادگان ابوذر که با دستور امام متوقف و برخی فرماندهان صاحب نام این طیف گمنام و بدون مسئولیت در ادامه جنگ به شهادت رسیدند.
ب) ارتش
1. ابتدا صیاد شیرازی به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش ضمن گرفتن ایراد های نظامی در طی عملیات های رمضان ، مقدماتی و .... خواستار در اختیار گرفتن فرماندهی جنگ و در اختصاص نیروهای بسیج برای شکستن خطوط عملیاتی می شود که نهایتاً در بهار 1365 از فرماندهی نیروی زمینی ارتش کنار می رود.
2.گروهی از افسران ارشد که با نامه نگاری به مجاری مختلف نسبت به روند مدیریت جنگ اشکال داشتند که توسط دادگاه محاکمه و منزوی شدند
ج) سیاسیون که با مدیریت حسن روحانی در جلسات مجمع عقلا برای بررسی وضعیت جنگ و آینده آن از سال 1364 آغاز و در بهار 1365 با نامه نگاری محسن رضایی به امام و دستور وی تعطیل گردید .
#اصل_وحدت_فرماندهی
#تداوم_جنگ
#اعتراض_شیوه_مدیریت_جنگ
#آسیب_شناسی_جنگ
https://t.me/safeer59
http://safeer.blogfa.com/